Zespół pod kierownictwem dr hab. Małgorzaty Gambin opracował raport z czterech fal badania podłużnego dotyczącego nasilenia i uwarunkowań objawów depresji i lęku uogólnionego wśród dorosłych Polaków w trakcie pandemii COVID-19. Czterokrotnie (w maju, czerwcu, lipcu i grudniu 2020 roku) przebadano za pośrednictwem panelu internetowego ogólnopolską próbę osób dorosłych mieszkających w Polsce:

• Osoby badane przejawiały najwyższe nasilenie objawów depresji i lęku uogólnionego w maju i grudniu, natomiast najniższe w lipcu 2020.         
• W grudniu 2020 w grupie ryzyka klinicznego nasilenia objawów depresji znajdowało się 29% kobiet i 24% mężczyzn.
• W trakcie wiosennego lockdownu (początek maja 2020) najwyższy poziom objawów depresji i lęku uogólnionego przejawiały osoby w wieku 18-24 lata, podczas gdy w grudniu najwyższy poziom objawów depresji deklarowały osoby w wieku 35-44 lat
• Rodzice dzieci w wieku do 18. roku życia mieli większe nasilenie objawów depresji w grudniu 2020 niż osoby, które nie posiadały dzieci w tym wieku.
• Objawy depresji i lęku uogólnionego wiązały się najsilniej z trudnościami doświadczanymi w domu (trudnymi relacjami z bliskimi, poczuciem braku prywatności, zmęczeniem nadmiarem obowiązków) oraz niepokojem i niepewnością związaną z rozprzestrzenianiem się epidemii.
• Podwyższony poziom objawów depresji i lęku uogólnionego przejawiały również osoby z następujących grup:
  • osoby, które przebywały w kwarantannie lub/i domowej izolacji;
  • osoby które utraciły ciągłość wynagrodzenia, niżej oceniające swoją sytuację materialną
  • osoby, które podejrzewały, że przeszły zakażenie COVID-19, ale nie robiły testu.

Zapraszamy do przeczytania całego raportu – POBIERZ

 

---