Wyniki II tury głosowania w wyborach kandydata na Dziekana Wydziału Psychologii UW

Wydziałowa Komisja Wyborcza informuje, że Kolegium Elektorów Wydziału 12 sierpnia bieżącego roku wybrało w II turze głosowania dr. hab. Kamila Imbira, prof. ucz. kandydatem na dziekana na kadencję 2020–2024.

Głosowało 66 elektorów, wszystkie oddane głosy były ważne. Liczba głosów oddanych na kandydatów: Dragan Wojciech Łukasz 32, Imbir Kamil Konrad 34. 

Dr hab. Kamil Imbir, prof. ucz. jest psychologiem, kierownikiem Katedry Psychologii Społecznej, Osobowości i Procesów Emocjonalnych na Wydziale Psychologii UW. Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół psychologii emocji oraz psychologii poznawczej.

Odeszła Profesor Elżbieta Aranowska

Z wielkim smutkiem informujemy, że 7 sierpnia odeszła Profesor Elżbieta Aranowska, wieloletnia pracowniczka naszego Wydziału, członkini Katedry Psychologii Poznawczej, którą kierowała przed przejściem na emeryturę. W ramach tejże katedry kierowała również Zakładem Teorii Decyzji. Zajmowała się teorią i praktyką pomiaru w psychologii, prowadziła m.in. zajęcia z metodologii i statystyki. 

Pożegnanie Profesor Elżbiety Aranowskiej – prof. Barbara Bokus 

Wyniki I tury głosowania w wyborach kandydata na Dziekana Wydziału Psychologii UW

Wydziałowa Komisja Wyborcza informuje o zakończeniu głosowania w wyborach na Dziekana Wydziału Psychologii UW.

Zmarł Profesor Jan Strelau

 

Z ogromnym żalem zawiadamiamy, że w nocy 4 sierpnia w wieku 89 lat odszedł od nas Profesor Jan Strelau.

Profesor Jan Strelau od 1957 roku był pracownikiem Uniwersytetu Warszawskiego, na którym w 1979 r. założył i kierował Zakładem, później przekształconym w Katedrę Psychologii Różnic Indywidualnych. Ufundował ze środków indywidualnej nagrody New Europe Prize 1997 Interdyscyplinarne Centrum Genetyki Zachowania, którym kierował w latach 1998-2001. Po przejściu na emeryturę w 2001 r. związał się z Uniwersytetem Humanistycznospołecznym SWPS, na którym pełnił m.in. funkcję Prorektora nauki i współpracy międzynarodowej. W latach 2003-2006 był Wiceprezesem Polskiej Akademii Nauk.

Profesor Jan Strelau był wybitną postacią światowej psychologii różnic indywidualnych oraz twórcą oryginalnej koncepcji temperamentu, znanej pod nazwą regulacyjnej teorii temperamentu (RTT). W trakcie swej ponad 50. letniej pracy naukowej opublikował blisko 300 prac naukowych, w tym ponad 20 monografii wydanych w najlepszych wydawnictwach krajowych i zagranicznych. Jego prace były inspiracją dla międzynarodowego środowiska psychologicznego, a dzięki nim polska myśl psychologiczna znalazła trwałe miejsce w światowym dorobku naukowym.

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Psychologicznego od 1958 r., w latach 1964-1967 pełnił funkcję Sekretarza Generalnego PTP, a w latach 1967-1976 był członkiem Prezydium i członkiem Zarządu Głównego oraz od 2000 r. – Członkiem Honorowym PTP. Był także członkiem, w tym członkiem założycielem i przewodniczącym wielu towarzystw międzynarodowych, takich jak International Society for the Study of Individual Differences czy European Association of Personality Psychology, a w Międzynarodowej Unii Nauk Psychologicznych (International Union of Psychological Science) w latach 1992-1996 był członkiem prezydium oraz vice-przewodniczącym (1996-2000). W latach 1986-1991 był członkiem korespondentem, a od roku 1991 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk.

Za pracę naukową został wielokrotnie wyróżniony Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz w 2009 r. Nagrodą Prezesa Rady Ministrów RP za całokształt aktywności naukowej. Za książkę Temperament: A psychological perspective (1998) otrzymał Nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej 2000 w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych (tzw. „Polski Nobel”). Został także wyróżniony wieloma nagrodami międzynarodowymi, w tym Nagrodą Fundacji Humboldta (1990 r.), Nagrodą Towarzystwa Maxa Plancka (1992 r.) oraz Nagrodą towarzystwa The European Association of Personality Psychology w 2012 r. za całokształt osiągnięć naukowych. W roku 2008 wraz z prof. Dariuszem Dolińskim otrzymał Nagrodę Teofrasta za 2-tomowy podręcznik Psychologii Akademickiej uznany za najlepszą polską książkę psychologiczną roku 2008. Został wyróżniony doktoratami honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego w 1996 r., Państwowego Uniwersytetu Nauk Humanistycznych w Moskwie w 1998 r., Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 2006 r. oraz odnowieniem doktoratu na macierzystej uczelni – Uniwersytecie Warszawskim w 2013.

Był Nauczycielem kilku pokoleń polskich psychologów – wypromował 30 doktorów psychologii, a spośród Jego współpracowników 15 uzyskało stopień doktora habilitowanego.

Był i zawsze będzie dla nas Mistrzem, Nauczycielem i Niedoścignionym Wzorem Naukowca.

Otwarty konkurs IDUB „Promocja badań naukowych”

Informujemy, że aktualnie trwa nabór do konkursu w ramach Działania III.3.2. „Promocja badań naukowych” Programu „Inicjatywa doskonałości – Uczelnia Badawcza”.

Celem konkursu jest zwiększenie widzialności oraz promocja wyników badań naukowych zrealizowanych na Uniwersytecie Warszawskim przez indywidualnych naukowców i/lub zespoły badawcze.

Nabór trwa do 15.08.2020. Szczegóły na stronie https://inicjatywadoskonalosci.uw.edu.pl/dzialania/iii-3-2/.

Serdecznie zapraszam do aplikowania.

29 lipca 2020 r. odszedł Profesor Tadeusz Gałkowski

 

 

Z ogromnym smutkiem przekazujemy wiadomość, że dzisiaj nad ranem odszedł Profesor Tadeusz Gałkowski.

 

Pan Profesor był psychologiem rehabilitacyjnym, naukowo zajmującym się przede wszystkim autyzmem oraz psychologicznymi aspektami rehabilitacji osób z niepełnosprawnością fizyczną i umysłową. Był autorem wielu publikacji książkowych i artykułów dotyczących psychologii rozwoju i edukacji dzieci i młodzieży. Kierował programami badawczymi dotyczącymi wspomagania dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi i ich rodzin.

Zapoczątkował w Polsce badania nad autyzmem, miał też wielki wkład w rozwój wiedzy na temat psychologicznej sytuacji osób głuchych i kreowanie wielu praktycznych działań na ich rzecz.

Był konsultantem w resortach Edukacji, Zdrowia oraz w organizacjach pozarządowych. Współpracował z placówkami badawczymi USA, Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch. W latach 1982-91 był członkiem Europejskiej Rady Regionalnej Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego. Był współautorem Karty Praw Osób z Autyzmem, z inicjatywy dr Pata Matthewsa, Prezesa Światowej Organizacji Autyzmu, opublikowanej w 2012 r.

Był założycielem i prezesem Zarządu Głównego Krajowego Towarzystwa Autyzmu oraz patronem naukowym i przewodniczącym Polskiego Komitetu Audiofonologii. Współpracował z Narodowym Instytutem Zdrowia i Badań Medycznych (INSERM) we Francji oraz z Ośrodkiem Badań Głuchych w Wielkiej Brytanii.

Przez kilkadziesiąt lat, do przejścia na emeryturę, związany był z naszym Wydziałem, gdzie pełnił m.in. funkcję prodziekana. Utworzył Katedrę Rehabilitacji i zapoczątkował wiele działań naukowych i dydaktycznych, które kontynuowały kolejne pokolenia pracowników Katedry (dziś Katedra Psychologii Zdrowia i Rehabilitacji).

Autor zdjęcia: Leszek Zych / Polityka